جملات زيبا 2

زندگي دفتري از خاطر هست. يک نفر در شب کم، يک نفر در دل خاک، يک نفر همدم خوشبختي هاست، يک نفر همسفر سختي هاست، چشم تا باز کنيم عمرمان ميگزرد ما همه همسفريم...

کاش ميشد هيچ كس تنها نبود كاش ميشد ديدنت رويا نبود من دعا كردم براي بازگشت دستهاي تو ولي بالا نبود گفته بودي كه فردا ميرسي كاش روز ديدنت فردا نبود(امروز بود!)

به همه عشق بورز به تعداد كمي اعتماد كن و به هيچ كس بدي نكن. زندگي 3 بار بهت دروغ ميگه ......... 1 - وقتي به دنيات مياره ........ 2 - وقتي عاشقت ميكنه .......... 3- وقتي زندگيت رو ازت ميگيره تا بهت بگه همش خوابي بود و بس!!

در اين دنيا سراب محکوم است به پوچي... پرستو محکوم به کوچ کردن... شمع محکوم به اشک ريختن... خارها محکوم به تنهايي... روز محکوم به غروب کردن... شب محکوم به رسيدن... قلب با همه ي پاکي وصداقتش محکوم به دوست داشتن وچه محکوميتي شيرين تر و دلپذير تر ازاين است؟ اما اي کاش همه ي اين محکوميتها زيبا را مي پذيرفتند. اي کاش...؟

هوا ترست به رنگ هواي چشمانت دوباره فال گرفتم براي چشمانت اگر چه كوچك و تنگ است حجم اين دنيا قبول كن كه بريزم به پاي چشمانت بگو چه وقت دلم را ز ياد خواهي برد اگر چه خوانده ام از جاي جاي چشمانت دلم مسافر تنهاي شهر شب بو هاست كه مانده در عطش كوچه هاي چشمانت تمام آينه ها نذر ياس لبخندت جنون آبي در يا فداي چشمانت چه مي شود تو صدايم كني به لهجه موج به لحن نقره اي و بي صداي چشمانت تو هيچ وقت پس از صبر من نمي آيي

من اين شب زنده داري دوست دارم، پريشان روزگاري دوست دارم، به شهر من ز من بيگانه تر نيست، همين دور از دياري دوست دارم، بيابان را که خلوتگهه انس است، چو اهوي فراري دوست دارم، تو را هم با همه نه مهرباني، عزيزم اري اري دوست دارم، به اميد وصلت زنده ماندم، من اين چشم انتظاري دوست دارم، براي ديدنت رخصت نخواهم، من اين بي بند و باري دوست دارم، نميگيرم به يک جا يکدم آرام، چو طوفان بي قراري دوست دارم.

آخرين تکيه قلبم را به پروانه اي دادم که رنگ پرهايش سوي ديدن را از من گرفت، به او دادم چون از تمامي چيزهاي دور و برم پاکتر بود، حتي آبي تر از حوض آبي خونه ي تنهاييم!!!!!

اين جهان پر از صداي حرکت پاهاي مردميست که همچنان که تو را مي بوسند ،در ذهن خود طناب دار تو را مي بافند.

خوشبختي را ديروز به حراج گذاشتند حيف من زاده ي امروزم. خدايا جهنمت فرداست پس چرا امروز مي سوزم

زندگي واسه ما آدما مثل دفتر 100برگه اولش خوش خط مينويسي و دوست داري به اخرش برسي وسطاش خسته ميشي بد خط مينويسي و هي برگه حروم ميکني اما اخرش که رسيد جا کم مياري حسرت ميخوري که چرا برگه هاشو حروم کردي

جمعه 26 تیر 1388 - 6:37:13 PM

عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم

نمایش سایر مطالب قبلی

آمار وبلاگ

107830 بازدید

10 بازدید امروز

13 بازدید دیروز

94 بازدید یک هفته گذشته